Epiglottis

Wat is het strotklepje

De strotklepje is een kraakbenige flap die de opening van de luchtpijp tijdens het slikken om te voorkomen dat er voedsel in de longen ^[1].

Waar zit het strotklepje?

De platte, bladachtige structuur is bevestigd aan het bovenste uiteinde van de larynx (strottenhoofd), die uitsteekt in de keelholtenet achter de wortel van de tong, in ontspannen toestand ^[2].

 

Anatomie van het strotklepje

Oorsprong en structuur

Zichtbaar rond de 5^th week van de foetale ontwikkeling, is de elastische kraakbeenflap afkomstig van de vierde faryngeale boog. Het linguale oppervlak is bedekt met slijmvlies ^[3]waarbij het voorste oppervlak bestaat uit niet-keratine-achtig gelaagd plaveiselepitheel, zoals in de mond en keelholte weefsels, terwijl het achterste oppervlak bedekt is met pseudostratiform zuilvormig epitheel, vergelijkbaar met de weefsels die de larynx ^[2].

Het strotklepje is van buitenaf zichtbaar, posterieur aan de tong, als een platte flap, onder de huig.

Epiglottis Foto

Soms is het strotklepje hoog opgetrokken en langgerekt, maar dat is volkomen ongevaarlijk en alleen van buitenaf zichtbaar als de mond open is ^[4]. Het wordt meestal bij kinderen gezien, maar kan ook bij volwassenen worden vastgesteld.

Ligamentaire Aanhechtingen

Wanneer het strotklepje in rust is, wordt het vastgehouden door de thyroepiglottische en de hyoepiglottische ligamenten. Het inferieure deel van het strotklepje is met het schildkraakbeen verbonden door het dunne, kleine thyroepiglottische ligament, terwijl het kleine hyoepiglottische ligament dient als verbinding tussen het voorste deel van het superieure deel en het tongbeen. ^[2].

Geassocieerde structuren

De mediane glossoepiglottic plooien hechten het epiglottis aan de tong ^[5]terwijl de laterale glossoepiglottische plooien het verbinden met de keelholte ^[6] en de aryepiglottic plooien hechten zijn zijden aan het arytenoid kraakbeen ^[3].

De holtes tussen het oppervlak van het strotklepje naast de tong en de tongwortel, aan weerszijden van de mediane glossoepiglottische plooi, staan bekend als de vallecula. Op het strotklepje bevinden zich enkele smaakknoppen, die worden geïnnerveerd door vezels van de nervus vagus uit het ganglion inferior ^[3].

Epiglottis X-Ray

Wat zijn de functies van het strotklepje

In het ademhalingsstelsel

De flexibele flap blijft tijdens het inademen in zijn ruststand, waardoor de lucht in het longen door het strottenhoofd en luchtpijp.

In het spijsverteringsstelsel

Tijdens het slikproces bewegen de extrinsieke spieren die verbonden zijn met het strottenhoofd het strotklepje omhoog, zodat het plat over de strottenhoofdopening kan liggen en het voedsel veilig door de slokdarm kan passeren, in plaats van in de luchtpijp terecht te komen. Daarna ontspannen de spieren zich, zodat het strotklepje weer in zijn oorspronkelijke positie kan komen ^[7]. Als hij niet goed werkt of niet goed sluit, moet u hoesten en stikt u telkens als u slikt.

De kraakbeenstructuur helpt ook bij de spraakproductie in sommige talen ^[8].

Geassocieerde voorwaarden

Epiglottitis (gezwollen strotklepje): Epiglottitis is een zeldzame, maar mogelijk levensbedreigende aandoening, die optreedt als gevolg van een infectie of verwonding. Epiglottitis wordt gekenmerkt door zwelling, roodheid en ontsteking van het strotklepje, waardoor de luchtstroom naar uw longen kan worden geblokkeerd. ^[9]. Veel voorkomende symptomen zijn heesheid van de stem en pijn bij het slikken ^[10]. Het komt vaker voor bij kinderen, vaak veroorzaakt door de bacterie Haemophilus influenzae type b ^[11]. Pasgeborenen worden dus gevaccineerd om de infectie te voorkomen. In ernstige gevallen kan zelfs een intubatie nodig zijn om problemen op lange termijn te voorkomen ^[12].

Een Omega gevormde Epiglottis: Vaak een kenmerkend teken van een aandoening die laryngomalacie wordt genoemd, het verwijst naar een abnormale opgekrulde vorm van het strotklepje die problemen kan veroorzaken bij het inademen ^[13]. Laryngomalacie, een van de meest voorkomende oorzaken van een rumoerige ademhaling bij zuigelingen, is een aangeboren misvorming waarbij het strottenhoofdweefsel zacht en slap is en over de luchtweg valt tijdens het ademen.

Kankers die het gebied aantasten: Het strotklepje kan ernstig worden aangetast door hoofd-halskanker, evenals door maligniteiten van de keel, keelholte, strottenhoofd en supraglottis. In dergelijke gevallen kan een epiglottische reconstructie-operatie worden uitgevoerd om abnormaal slikken en aspiratie van voedsel in de longen te voorkomen.