Membraan

Wat is het diafragma: Definitie

De thoracale diafragma is een grote, platte spier die een vitale rol speelt in het ademhalingsstelsel, en bevindt zich net onder de twee longendie de borstholte scheidt van de buikholte ^[1]. Met zijn karakteristieke koepelvorm is het de primaire ademhalingsspier, die ook de longen en hart ^[2].

Membraan

Is het middenrif een orgaan

Het is een skeletspier ^[3]en net als vele andere belangrijke spieren is het middenrif een orgaan, een van de belangrijkste ademhalingsorganen waar de mens niet zonder kan ^[4].

Waar zit het diafragma?

Het diafragma bevindt zich tussen de borst- en buikholte ^[3]Belangrijke organen zoals de longen en het hart liggen erboven, en de lever (proximale positie), de nieren en de maag liggen eronder. De gebogen spier wordt in het onderste deel van de ribbenkast ingebracht.

Plaatje van de plaats van de middenrifspier

Anatomie van het middenrif

Delen van de hoofdstructuur

De Perifere Spier

Er zijn drie delen van de perifere spier, sternale, costale, en lumbale, afhankelijk van de plaats van de perifere aanhechting.

Sternal deel: ontspringt aan het processus xiphoideus (dat zich van het borstbeen uitstrekt) als twee dikke, vlezige banden die de linker- en rechterstrook kunnen worden genoemd ^[5].

Costale deel: Ontspringt aan de binnenzijde van de 6 costale kraakbenen van de 7e tot en met de 12e rib aan weerszijden ^{[3, 6]}

Lumbaal deel (Crura): Ontstaan als twee pezige banden van de lendenwervels en de arcuate ligamenten (mediaal en lateraal) ^{[3, 5]}. Deze staan bekend als de linker en rechter crura ^[3] (enkelvoud: crus) afhankelijk van het punt van hun oorsprong.

• Rechts Crus: Breder en langer dan de linker ^[7]zij ontstaat uit de voorste oppervlakken van de eerste, tweede en derde lendenwervel ^[5].
• Links Crus: Ontstaat alleen uit de eerste en tweede lendenwervel ^[8].

Centrale Tendon

Een aponeurose, (in elkaar grijpende witte, vezelachtige weefsels met een groot aanhechtingsgebied, die de plaats innemen van pezen in platte spieren), de centrale pees vormt de centrale bovenzijde van het middenrif ^[9]. Het versmelt met het pericardium (het buitenste membraan van het hart) dat zich net erboven bevindt en helpt het hart op zijn plaats te blijven ^[10].

De radiale spiervezels die de perifere spier vormen komen allemaal samen en verbinden zich met de centrale pees ^[1].

Membraan Openingen

Aangezien het zich tussen de buik- en de borstholte bevindt, moet elke structuur die van bovenaf in de buikholte moet komen, door het diafragma gaan ^[3]. De drie primaire openingen zijn:

holte opening (vena caval hiatus) aan de 8th wervel niveau: Laat de inferieure vena cava ^[9] en de rechter frenische zenuwtakken ^[11] om er doorheen te gaan.

Slokdarmafsluiting (hiatus oesophagus) ter hoogte van de 10e wervel: Leidt de slokdarm, vaguszenuwen, en de kleine slokdarmslagaders ^[12].

Aorta opening (aorta hiatus) op de 12th wervel niveau: Leidt de aorta, azygos, en hemiazygos aders ^[13]evenals de thoracale duct ^[14].

Er zijn ook een paar kleine openingen, waaronder één op elk van de twee crura, waarvan de ene de grote splanchnische zenuw doorgeeft en de andere de kleine splanchnische zenuw. Bovendien zijn er enkele kleine openingen in de centrale pees voor bepaalde aders ^[5].

Welke zenuwen bedienen het middenrif?

De nervus phrenicus, afkomstig van de wervel C3-C5, zorgt voor de motorische voeding van het middenrif ^[2]en controleert zijn beweging ^[15]. Het medullair inspiratoir neuron (verantwoordelijk voor het reguleren van de ademhaling) zendt via deze zenuw informatie naar het middenrif, waardoor we kunnen inademen. De linkerzijde van het diafragma wordt geïnnerveerd door de linker nervus phrenicus en de rechterzijde door de rechter nervus phrenicus ^[3]. Daarom zijn de twee helften in staat onafhankelijk te werken ^[16]. Beide zenuwen leveren innervatie aan de rechter crus ^[5].

De buitenste of perifere regio's van het diafragma worden geïnnerveerd door de onderste 6 tot 7 intercostale zenuwen ^{[7, 16]}.

Bloedvoorziening van de middenrifspier

Het centrale deel krijgt slagaderlijke toevoer van de frenische slagaders ^[3], terwijl de 5 onderste intercostale en subcostale slagaders zorgen voor de arteriële toevoer naar de costale randen. Al deze bloedvaten verbinden en openen zich in elkaar (anastomose) om een goede bloedvoorziening van het diafragma te verzekeren ^[5].

Alle slagaders worden gevolgd door hun overeenkomstige aders, waarbij de aders van de bijnieren zorgen voor de primaire drainage van de koepelvormige ademhalingsspier. De rechter ader van de bijnier mondt uit in de vena cava inferior, en de linker ader van de bijnier mondt uit in de linker nierader, suprarenale ader, of vena cava inferior ^[5].

Functie van het middenrif - Wat doet het?

Hoewel het een skeletspier is, is het diafragma uniek omdat het zowel als een vrijwillige en onvrijwillige spier kan werken ^[17]. De mens heeft er wel controle over, want hij kan zijn inademingssnelheid verhogen of verlagen, of zijn adem inhouden ^[18]. Het functioneert echter meestal op zichzelf.

Hoe werkt het diafragma in het ademhalingssysteem: De rol bij de ademhaling

Het middenrif, dat de bodem van de borstholte vormt, heeft als voornaamste functie het volume ervan te regelen door middel van samentrekken en ontspannen ^[19]. Wanneer het diafragma samentrekt en naar de buikholte toe afplat, en daarbij het borstvlies (het slijmvlies rond de longen) meesleurt, vermindert de luchtdruk in de longen (ook in elk van de alveoli) ^[20]. Als gevolg daarvan, stroomt lucht van buiten naar binnen nasaal en mondholtes, reizend langs de keelholte, larynxen luchtpijp in de bronchi om de longen te bereiken en alveoli. Wanneer het diafragma samentrekt, vergroot het ook het volume van de borstholte, waardoor ruimte ontstaat voor de opgeblazen longen ^[1].

De externe tussenribspieren of ribbenkastspieren (tussen de ribben) trekken samen met het middenrif, waardoor de ribbenkast wordt opgetild en uitzet om nog meer ruimte te bieden ^[21].

Functie van het middenrif bij de ademhaling

Wat gebeurt er met het tijdens de uitademing: Zodra de gasuitwisseling binnen de alveoli plaatsvindt, wordt de CO₂-rijke lucht vult de longblaasjes. Het diafragma ontspant dan en komt terug in zijn natuurlijke koepelvorm, waardoor de ruimte in de borstholte afneemt en er druk op de longen komt te staan, zodat de lucht naar buiten kan worden geperst ^[3].

Plotselinge middenrif samentrekkingen en de hik

De middenrifspier beweegt gewoonlijk in een bepaald ritme; maar soms raakt hij geïrriteerd en trekt hij te snel samen, waardoor u in korte tijd te veel lucht naar binnen zuigt, die vervolgens op de stembanden en het strottenhoofd terechtkomt, waardoor deze plotseling sluiten en u de hik krijgt. ^[22]. Een paar dingen die de spier kunnen irriteren zijn te snel eten, gekruid voedsel of voedsel dat te warm of te koud is, het drinken van frisdrank of andere koolzuurhoudende dranken, en zelfs stress ^[1].

Wat is de functie van het middenrif in het spijsverteringsstelsel

Het maakt niet rechtstreeks deel uit van het spijsverteringsstelsel, maar dient het belangrijke doel om de buikholte en alle organen van het spijsverteringsstelsel gescheiden te houden van het ademhalingsstelsel, zodat beide goed kunnen functioneren. Het zorgt er ook voor dat de slokdarm door de slokdarmhiatus kan lopen, zodat hij de keelholte naar de maag ^[23].

Geassocieerde voorwaarden

Diafragma spasmen: Soms kunnen de middenrifspasmen die de onschuldige hik veroorzaken, dagen of weken aanhouden, wat wijst op een onderliggende gezondheidstoestand. Soms kan deze abnormaal samengetrokken spier het moeilijk maken om diep te ademen, wat tot andere problemen leidt ^[24].

Verlamd middenrif: Een trauma aan de nervus phrenicus, long- of lymfeklierkanker, letsel of operatief trauma aan het middenrif, bepaalde aandoeningen van het ruggenmerg en neuropathische aandoeningen kunnen het middenrif (aan één of beide zijden) verzwakken of verlammen. Aangezien de twee helften afzonderlijk kunnen werken, belemmert het inzakken van één zijde de werking van de andere zijde niet. Het belemmert echter wel het vermogen van de longen om lucht op te nemen, omdat de spier niet tot zijn volledige capaciteit kan samentrekken ^[25].

Verhoogd diafragma: Soms kan de blaasspier iets hoger in de richting van de borstholte komen te liggen als gevolg van een afwijking in de weefsels en organen er omheen. Mogelijke oorzaken zijn bloedstolling of infectie binnen de longen, longfibrose, een ingeklapte long ^[26]en abdominale tumor ^[27].

Diafragmatische Hernia: Een geboorteafwijking die optreedt wanneer een foetus zich ontwikkelt in de baarmoeder van de moeder, en die ervoor zorgt dat de buikorganen langs een abnormaal gat in het middenrif omhoog bewegen ^[28]. In dergelijke gevallen is meestal een operatie nodig om het middenrif te repareren zodra de baby geboren is. Onderzoeken zoals echografie en röntgen helpen bij de diagnose.

Diafragmatische Eventratie: Een andere aangeboren misvorming, waardoor de middenrifspieren gedeeltelijk worden vervangen door een aantal dunne membraneuze fibro-elastische weefsels ^[29].

Andere aandoeningen die het middenrif kunnen beïnvloeden: Een opgeblazen gevoel in de buik kan druk uitoefenen op het middenrif, waardoor het niet goed kan samentrekken, wat leidt tot een gevoel van benauwdheid, irritatie, pijn bij het inademen en kortademigheid ^[30]. Bij een verwonding van de buik of de borst kan de vliesspier scheuren, wat tot een aantal complicaties kan leiden.